“ Blessed with a jazz man’s sheen, a rockabilly heart and a hobo’s soul… “

Paul Pigat klinkt Frans, maar is Canadees. Pigat is een singer-songwriter en muzikant die zich graag achter zijn alter ego Cousin Harley verschuilt, als wie hij al verschillende keren in de studio stond. Je zou het niet direct durven denken, maar achter die bescheiden grijns en achter die Doc Watson-bril schuilt een van de meest onrustige, brandbare muzikale verbeeldingen, die er ooit als zoveel ingeblikte hitte in één enkel lichaam gepropt is. Gezegend met de gave van een jazzman, een rockabilly-hart en de ziel van een hobo, zijn er niet veel muziekgenres die Pigat's verbeelding niet aantrekken als een magneet.

‘The Game’ is het tweede deel van Paul Pigat’s ‘Boxcar Campfire’ triologie, waarmee hij voor het eerst in 2009 met een titelloos album voor de proppen kwam. Hij had zich voorgenomen om ons op een bluesy reis mee te nemen, waarbij een akoestische gitaar, een harmonica en wat humor belangrijk zijn. Voor de tweede etappe van zijn reis is er een extra gids, de zanger/percussionist Marc L’Esperance meegereisd. Met zeven eigen (vaak meer satirische) nummers en drie “excepionally creative” covers (voor wat “uitzonderlijk creatief” voor zover zoal en zeker hier mag betekenen!) wil Pigat het tweede eindpunt halen. Pigat laat zich bij voorkeur inspireren door de Amerikaanse folk singer-songwriter Hoyt Axton (“Joy to the World”) en Randy Newman.

‘The game’ bevat een aantal instrumentals (”4FT”, ”Brody”) en songs in meerdere (blues)stijlen. ”Hartland” (van T. McNeil) is folk, ”Piece of Work” (van W. Kimbrough) een nummer met een Bo Diddley-achtige beat en ”Roll All Night” en ”You Gotta Use” rock nummers. Voor wat “levenswijsheden” neemt Pigat ons op ”Some People’s Children” en ”Treat Your Papa Right”,rustig fingerpickend, even mee voor een wandeling en, wat te denken (schrijven?) over Johnny Cash’s ”Ring of Fire”? Zijn vertraagde kijk op het June Carter/Merle Kilgore nummer is verdienstelijk, maar dit is een nummer dat me wat te vaak gecoverd wordt.

Paul Pigat is als muzikant in zowat “alles” geinteresserd. In het tweede deel van zijn triologie ‘The Game’, demonstreert hij dit nog maar eens. In veel opzichten is het daarom een raadsel waarom Paul Pigat nog geen begrip is. Misschien zou hij een stuk makkelijker zijn om vast te pinnen, als hij in zoveel verschillende dingen niet zo goed was.

“ As a musician Paul Pigat is interested in just about “everything”. In the ‘The Game’, the second part of his triology, he demonstrates this again. In many ways it’s therefore a mystery why Paul Pigat is not yet a “concept”. Maybe it would be a lot easier to pin him on one,  if he wasn't so good in so many different things… “ – esc for rootstime.be

Check voor alle tourdata “COUSIN HARLEY EUROPE!!” de website van de artiest! 

Eric Schuurmans

Album track list:
01.”Roll All Night” - 02.”The Game” - 03.”Some People’s Children” [with G. Weber] - 04.”Piece of Work” [W.Kimbrough] - 05.”4FT” - 06.”Hartland” [T.McNeil] - 07.”Ring of Fire” [J.Cash/M.Kilgore] - 08.”Treat Your Papa Right” - 09.”You Gotta Use” - 10.”Brody” – Written by: P. Pigat, except where otherwise [noted: 4,6,7] © 2019

Album line-up:
Paul Pigat: vocs, guitars, harmonicas & Special Guest: Marc L’Esperance: vocs, percussion

Discography PAUL PIGAT:
Boxcar Campfire: Pt2, The Game [2019] | Paul Pigat’s Boxcar Campfire [2009] | As COUSIN HARLEY: Blue Smoke - The Music of Merle Travis [2017] | The Dutch Sessions [2015] | B'hiki Bop [2013] | It’s A Sin [2013] | Hillbilly Madness! [2006] | Jukin’ [2002] |